С Преображением Господним! Святые отцы учат, что не Христос преобразился на горе Фаворе, а у апостолов на миг открылись глаза, чтобы они узрели Его истинное и непреходящее сияние. Оттого они и пали в страхе наземь.

ახალ ვიდეო მიმართვაში ლევან ვასაძე თავისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის, მკურნალობის და სხვა მნიშვნელოვანი საკითხების შესახებ საუბრობს.

გთავაზობთ ლევან ვასაძის დღიურს, რომელიც, შეძლებისამებრ, ყოველდღიურად შეივსება ავტორის მიერ.

ვისაუბროთ ერთობისა და პირველობის შესახებ. ამ ორზე ერთად, იმიტომ, რომ პირველი ყველას გვიჭირს და მეორე – ყველას გვინდა. ჩვენი ეს თვისებები იმ ჩამონგრევის შედეგია, რომელსაც ტრადიციული, იერარქიული საზოგადოების განადგურება ჰქვია.

Всё хочу говорить с Вами о насущном, о нынешнем, но сердце не позволяет. Видно, гонит от себя всё отрицательное. Обещаю преодолеть эту слабость. Вчерашнее моё молчание было обусловлено четвертым сеансом химиотерапии – о чем я и предупреждал в первой главе – равно, как и сегодняшнее опоздание с этой главой, за что прошу меня простить.

В прошлую неделю мы отмечали день Дидгорской битвы. 900-ую годовщину. Этот год должен быть полностью посвящен этому событию. И в течение этого года мы должны, как следует, осознать, как нам жить оставшиеся 100 лет, чтобы достойно встретить его 1000-ную годовщину.

ვინმე ქალბატონ კინწურაშვილის „ფაქტ-შტეკერებმა“ და მათნაირმა სამშობლოს მოღალატეებმა, ვინც ფეისბუქს „მსოფლიო საოჯახო კონგრესის“ გვერდიდან წააშლევინეს ჩემი წერილი – „ჩემი დაავადების უცნაური გარემოებები“

На страницах этого дневника нам предстоит то грустить, то радоваться. Воскресной Благодати грусть не пристала, поэтому вспомню одну историю.

რა უფრო ძნელია ადამიანისა და ერისათვის, ლხინში ადამიანობის შენარჩუნება, თუ ჭირში იგივეს გაკეთება?

ძვირფასო ლევან, ჩვენო საყვარელო ძმაო ქრისტეში,
ჩვენი სერბული გვერდის სარედაქციო ჯგუფი ღრმად დამწუხრებული და შეშფოთებული შეხვდა ამბავს, რომ შენ მოსკოვში მკურნალობის კურსს გადიხარ, და შესაძლო მოწამვლის შედეგებს უმკლავდები.